Epilobo(-d'autouno)
Epilobium brachycarpum
Onagraceae
Nom en français : Épilobe d'automne.
Descripcioun :Aquesto grando epilobo nous vèn d'Americo dóu nord desempièi pas gaire de tèms (2016 au nostre). Es uno planto de l'an proun ramificado que trachis dins lis armas e proche dis oustau. Li petalo, di dos partido fan de 5 à 8 mm e li boursèu de 10 à 20 mm. Sèmblo que s'espandis rapidamen.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 200 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 14 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Setèmbre à Óutobre
Liò : Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Epilobium brachycarpum C.Presl, 1831
Gazoun(-dur)
Sclerochloa dura
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Gazon dur, Sclérochloa ferme.
Descripcioun :Es uno planto gaire coumuno que souvènt rebalo au sòu e que i'agradon lis endré trepeja. Trachis dins li pelouso umido l'ivèr (mai pas l'estiéu). Li fueio arribon fin qu'à la paumo (paniculo). De l'enflourejado parton de grapo que d'un coustat. Dins li grapo lis espigueto soun en rang pèr dos.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 16 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sclerochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 18 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1300 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso umido
- Trepadou
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Sclerochloa dura (L.) P.Beauv., 2016